Een ambitieuze fotografe laat ieder jaar haar allerbeste foto’s zien aan een gerespecteerde oude rot in het vak. Elk jaar verdeelt de man de stapel in goede en slechte foto’s. Elk jaar ziet de oude man echter dezelfde foto terugkeren. Het is een landschapsfoto, matig van kwaliteit.
‘Waarom houd je toch zo van die ene foto’, vraagt de oude man uiteindelijk. ‘Ik vind hem echt niet goed!’ ‘Maar ik heb er een hele hoge berg voor moeten beklimmen’, sipt de fotografe.
Deze parabel komt uit The Writing Life van de Amerikaanse schrijfster Annie Dillard. Ze wil maar zeggen: “Process is nothing; erase your tracks. The path is not the work.”